-
1 animus
,i mдух, разумное начало, мысль, душа, память, сознание; мужество, характер, натура -
2 Дух
- animus (ut oculus, sic animus, se non videns, alia cernit; animi corporisque vires); spiritus; umbra (Hectoris); mens; ingenium; daemon; daemonium;• дух-хранитель - genius; lar;
• падать духом - abjicere animum; tardari animo; submittere animum;
• придать духу - animum addere;
• воспрянуть духом - animum sumere;
• боевой дух наших растёт - nostris animus augetur;
• упавший духом - afflictus (animi bonorum);
• упавший дух - affectus animus;
• испустить дух - abjicere animam; vomere vitam, animam; animam agere; extremum spiritum edere, effundere;
• одни жиыве существа имеют дух, другие же только душу (дыхание) - animantia quaedam animum habent, quaedam tantum animam;
• перевести дух - strigare;
• одним духом - uno spiritu;
-
3 Психика
- animus humanus; animi victus; psychica; психический - psychicus; -
4 Храбрость
- animus; fortitudo; ferocia; audacia; virtus,-utis f; -
5 бесстрашие
animus [i, m] impavidus, intrepidus -
6 неугомонность
animus [i, m] inquietus -
7 мысль
sententia [ae, f]; sensus [us, m]; acies [ei, f] (aciem intendere); mens; mentis actio [onis, f]; cogitatio [onis, f]; opinio [onis, f]• прийти к мысли что-л. сделать incidere ad aliquid faciendum
• мысль облечена в импровизированные слова verbo subito sumpta est sententia
• сокровенная глубина мысли templa mentis
• самые сокровенные мысли interior animus, recondita animi pars, animi, interior pars, interiora orum, interior regio, profundum, animi secretum, imus animus, internitas, penetralis animus
• направить свои мысли на что-л. inducere animum in [ad] aliquid (jacentem animum inducere in spem meliorem)
• хорошо выражать мысли словами cogitate mentis praeclare eloqui; verbis explicare
-
8 Память
- memoria (tenax); recordatio; fama, nomen, existimatio; retinetia (actarum rerum); animus (ex animo excidere, effluere); (компьютера) - instrumentum memoriale, apparatus us memorialis;• вводить в память, сохранить в памяти - in instrumento memoriali condere;
• память есть способность души возобновлять бывшее, хранилище изобретенного умом. - Memoria est, per quam animus repetit illa, quae fuerunt, thesaurus rerum inventarum.
• память верная, твердая - memoria tenax; иметь хорошую п. - memoria vigere;
• прекрасная память - virtus memoriae;
• у него память слаба - memoria ei labat;
• иметь нетвердую память - memoria vacillat;
• иметь большую память - esse magna memoria;
• слабая память - segnis ac lenta memoria;
• не иметь памяти - defici memoria;
• обременять память - memoriam obruere;
• память теряется - memoria occidit;
• Это запечатлено глубоко в моей памяти - hoc in memoria mea penitus insidet;
• врезаться в чью-л. память - alicui in visceribus haerere;
• Пока я буду жив, всегда буду хранить ее в памяти - semper illius meminero, dum vivam; nunquam ex animo discedet illius memoria.
• привести себе что на память - rem in memoriam reducere; rei memoriam renovare;
• изгладить из памяти - rem e memoria evellere;
• Это вышло у меня из памяти - haec exciderunt e memoria;
• выйти из памяти - effluere ex animo;
• Это приходит мне на память - hoc in memoriam redit;
• иметь кого в свежей памяти - tenere vivam alicuius memoriam;
• Это приводит мне на память Платона - haec res affert mihi memoriam Platonis;
• упражнять, изощрять память - memoriam agitare, exercere;
• сохранить в памяти - memoria custodire;
• память его для нас драгоценна - quem memoria colimus;
• воскресить чью память - intermortuam alicuius memoriam renovare;
• истребить память - rei famam supprimere;
• память о нем погибла - periit (vetustate abiit) eius memoria;
• память, передаваемая нашим детям - memoria prodenda liberis nostris;
• увековечить память чего - in animis omnium aliquid condere;
• оставить по себе добрую память - bonam sui famam relinquere;
• оставить по себе память своими заслугами - alios sui memores facere bene merendo;
• составить себе вечную, бессмертную память - immortalitatem adipisci;
• омрачить чью память - famam obscurare;
• Это оскорбляет его память - hoc eius nomini officit, hoc eius famam imminuit, laedit;
• человек, оставивший о себе отличную память - vir liberrimi nominis;
• сегодня память по моем отце - Hodie res divina fit pro anima mei defuncti parentis;
• годы уносят всё, вплоть до памяти - omnia fert aetas, animum quoque;
• если память позволяет (в состоянии удержать) - si memoria suffragatur;
-
9 Пылкий
- fervens (animus; ingenium); fervidus; ardens; acer (vir; animus); igneus (homo; furor); vehemens (orator); vivax; vivus; praeruptus; -
10 Смелый
- fortis (animus, vir); strenuus; animosus (vir); audax; audens; fidens (homo; animus; fidens animi, animo); confidus; confirmatus; virilis (oratio); promptus; -
11 Характер
- character; indoles; natura; ingenium, i n (bonum, durum, inhumanum, mobile, castum; iners; mulierum); mores; qualitas; structura; modus; forma (pugnae); cerebellum; affectio animi; persona (tragica; comica; alicujus); animus (mansuetus; mollis; parvus); spiritus (avidus);• характер, склонный к деятельности - natura agendis rebus apta;
• утратить дикий характер - exuere silvestrem animum;
• быть лишённым (твёрдости) характера - nullius animi esse;
• сварливый характер - cupidus litium et rixae animus;
• таков (уж его) характер - sic est ingenium;
-
12 Храбрый
- fortis (vir, animus); ferox (ferocissimi per acies cecidissent); fidens (homo; animus; fidens animi, animo); animosus; acer, acris, acre; -
13 душа
anima [ae, f]; animus [i, m] (bestiarum animi sunt rationis expertes); cerebellum [i, n]; spiritus [us, m]; mens, ntis, f; pectus, oris, n• души в ком-л. не чаять aliquem in sinu [in oculis] gestare
• в глубине души sub vultu
• брать за душу admovere orationem animo alicujus
• страждущий душою animo aeger
• от всей души ex animo
• всей душой studio ac voluntate
• душа влечет fert animus
• делать все, что душе угодно animo obsequi
• пока я в полном сознании, пока душа управляет моим телом dum memor ipse mei, dum spiritus hos regit artus
• души умерших manes, ium m
-
14 желание
voluntas [atis, f]; affectatio [onis, f] (sapientiae); desiderium [ii, n]; votum [i, n]; animus [i, m]; studium [ii, n]; appetitus [us, m]; dulcedo, inis, f; exspectatio [onis, f]; optatio [onis, f]; cupītum [i, n]; cupīdo, inis, f (ingens; urbis condendae); cupiditas [atis, f] (imitandi; ad venandum; potentiae)• страстное желание cupido; libido; libitum
• по желанию (ex) voluntate (alicujus)
• говорить сообразно чьему-л. желанию ad voluntatem loqui
• по собственному желанию ad libitum
• против моего желания me invito [invitissimo]
• внушить кому-л. желание чего-л. alicui desiderium alicujus rei facere
• обуревает желание animus fert
• томиться желанием чего-л. alicujus rei desiderio teneri
• всеобщее желание vota omnium, vota publica
• по общему желанию cupientibus cunctis
• при общем желании (чтобы) faventibus cunctis (ut)
• из желания (поскорее) бежать fugae studio
• исполнять чье-л. желание voti compotem, potentem facere
• увидеть свое желание исполненным voto potiri
• осуществивший свое желание victor propositi
• желания сбываются valent vota
• даже если бы было такое желание fac velle
• согласно вашему желанию vobis volentibus
• у всякого свои желания velle suum cuique est
• желаю всем здоровья omnes salvos volo (esse)
• желать поздно значит не желать tarde velle nolentis est
• желал бы я знать velim scire
• желал бы я, если бы это было возможно vellem, si fieri potuisset
• желать добра, зла alicui bene, male velle
-
15 лицо
persona [ae, f]; caput [itis, n]; homo [inis,m]; facies [ei,f] (rubida; cicatricosa); vultus [us,m] (vultum ad sidera tollere); os [oris, n]; frons, ntis, f; forma [ae, f] (forma reliquaque figura); aetas [atis, f] (mea; tua); animus [i,m] (animi totius Galliae); spiritus [us,m] (carissimus alicui)• юридическое лицо collegium [ii,n]
• знать кого-л. в лицо aliquem facie cognoscere [noscitare]
• черты лица – отображение души imago animi vultus est
• выражение лица vultus (laetus; tristis; torvus; plenus furoris; vultu terrere aliquem)
• расстроенное выражение лица coloris et vultus turbatio
• притворное выражение лица vultūs ficti simulatique
• быть к лицу decere (toga picta decet aliquem)
• красивое лицо vultus praeclarus
• лицо дурное, безобразное deformis facies; vultus distortus
• бесстыдное лицо durum / ferreum os
• лицо веселое, приятное moena, hilaris, blanda
• лицо притворное / лукавое simulata frons; obvelatum os; fictus / simulatus vultus
• лицо отвратительное taeter horridusque vultus
• лицо его показывает, что он плохо ко мне расположен ex oculis et fronte constat eum male in me animatum esse
• ничего в его лице нет приятного nihil in illo est ad aspectum venusti et praeclari
• лицом он похож на отца, а нравом на деда vultu patrem refert, moribus avum
• я знаю его в лицо illum de facie novi
• печальное, смутное лицо vultus tristis et severus
• лицо показывает совсем не то, что сердце animus dissentit a vultu
• сделать сердитое лицо vultum severum induere
• знатное лицо splendida persona
-
16 Бездушный
angustus, a, um (animus); vacans animo; durus, a, um; -
17 Безжалостный
inhumanus, a, um; ferus, a, um; durus, a, um; crudelis, e; crudus, a, um (vir; ensis; bellum); immitis, e; immisericors, rdis; atrox, cis (animus; odium); inclemens, ntis; illacrimabilis, e; -
18 Бешеный
- rabidus, rabiosus; cerebrosus; fervens (ira); atrox (animus; odium); -
19 Благоволение
- benevolentia; animus bene affectus; favor; studium; gratia;• приобрести чьё-л. благоволение - alicujus benevolentiam sibi conciliare; probatio; approbatio; confirmatio; assensus; consensus; auctoritas;
• ваше на это благоволение было - tua auctoritate (tuo consensu) hoc factum est;
• знак благоволения - beneficium;
-
20 Благодарение
- grates; gratiae; gratus animus; eucharistia;
См. также в других словарях:
Animus — (lat. „Geist“) und Anima (lat. „Seele“) sind Begriffe aus der Analytischen Psychologie Carl Gustav Jungs. Es handelt sich hierbei um zwei der wichtigsten Archetypen, also im kollektiven Unbewussten angelegte, von individueller Erfahrung… … Deutsch Wikipedia
Animus — may stand for:Psychology*Anima and animus, Carl Jung s school of analytical psychology, both one s true self as well as the masculine side of a female s unconscious mind; contrasted with anima for males.Carl Jung believed that we each have within … Wikipedia
animus — an·i·mus / a nə məs/ n [Latin, mind, soul]: intent discriminatory animus compare mens rea Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
animus — ● animus nom masculin (latin animus, esprit) État d esprit de celui qui pense, de bonne foi, être titulaire d un droit. (S oppose à corpus.) Chez C. G. Jung, archétype figurant la fraction masculine de l âme du sujet, par opposition à anima. ●… … Encyclopédie Universelle
ANIMUS — (лат. душа) характер, совокупность мысли, чувства и воли в противоположность слову anima (жен. род от animus), означающему воспринимающее, инстинктивное, животное (анимальное) начало в человеке. Знание этой двойственности человека и порождаемых… … Философская энциклопедия
ANIMUS — inter gentilium Numina, memoratur Arnobio adv. Gentes l. 2. Ipse denique Animus, qui immortalis a vobis et Deus esse narratur, cur in oegris oeger sit, insantibus stolidus, in senectute defessus, delira et fatua et insana … Hofmann J. Lexicon universale
animus — (n.) 1820, temper (usually in a hostile sense), from L. animus rational soul, mind, life, mental powers; courage, desire, related to anima living being, soul, mind, disposition, passion, courage, anger, spirit, feeling, from PIE root *ane to blow … Etymology dictionary
animus — ànimus m DEFINICIJA 1. duševno raspoloženje, sklonost ka čemu; oduševljenje, volja 2. pravn. namjera obavljanja određene pravne radnje što ima za rezultat određenu pravnu posljedicu 3. psih. prema G. C. Jungu »načelo muškosti«, posebno oblik… … Hrvatski jezični portal
Animus — An i*mus, n.; pl. {Animi}. [L., mind.] Animating spirit; intention; temper. [1913 Webster] {nimus furandi} [L.] (Law), intention of stealing. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Anĭmus — (lat.), 1) Seele, Gemüth; 2) Wille, Neigung; 3) Absicht, Vorsatz; daher 4) die rechtswidrige Absicht, bei gewissen Verbrechen u. Vergehen, als charakteristisches Merkmal, vorausgesetzt; so: A. furandi, Absicht zu stehlen (s. u. Diebstahl); A.… … Pierer's Universal-Lexikon
Anĭmus — (lat.), Seele, Gemüt, Neigung, Wille, Absicht, Vorsatz; in der Rechtswissenschaft häufig gebraucht, z. B. A. injuriandi, Absicht, zu beleidigen; A. lucri faciendi oder rem sibi habendi, die Absicht, eine Sache sich zuzueignen; A. occidendi,… … Meyers Großes Konversations-Lexikon